Elke handeling, hoe klein ook, heeft gevolgen voor onze planeet. Denk aan het simpelweg aandoen van een lamp; dit ogenschijnlijk onschuldige gebaar verbindt ons met een complex netwerk dat begint bij de winning van natuurlijke hulpbronnen. Van kolenmijnen die diep in de aarde reiken tot windparken die de horizon sieren, de energie die we consumeren is onlosmakelijk verbonden met de wereld om ons heen. Het begrijpen van deze verbinding is cruciaal voor het vormgeven van een duurzame toekomst, waarin zowel mens als dier een gezonde leefomgeving hebben.
Stel u voor: een wereld zonder energie. Fabrieken die stilvallen, huizen die koud en donker zijn, en communicatie die tot stilstand komt. Dit dystopische scenario is geen vergezocht verzinsel, maar een potentieel gevolg van het onverantwoordelijk omgaan met onze natuurlijke hulpbronnen. Het roept de vraag op: hoe kunnen we ervoor zorgen dat we voldoende energie hebben zonder de planeet uit te putten? Het antwoord ligt in effectief natuurlijke hulpbronnenbeheer, een beheer dat rekening houdt met de impact op alle ecosystemen.
Fossiele brandstoffen: de impact van winning en gebruik op het milieu
Fossiele brandstoffen, zoals kolen, olie en aardgas, vormen nog steeds de ruggengraat van de wereldwijde energievoorziening. Ze leveren een aanzienlijk percentage van onze energiebehoeften, geschat op ongeveer 80% wereldwijd. Deze dominantie heeft echter een hoge prijs, zowel voor het milieu als voor de volksgezondheid. De winning en verbranding van fossiele brandstoffen veroorzaken aanzienlijke schade aan ecosystemen, dragen bij aan klimaatverandering, bedreigen de levenskwaliteit van miljoenen mensen en hebben een grote impact op de leefgebieden van dieren.
Overzicht van fossiele brandstoffen en hun impact
Kolen, olie en aardgas zijn ontstaan uit de overblijfselen van planten en dieren die miljoenen jaren geleden leefden. Onder hoge druk en temperatuur veranderden deze organische materialen in de energiebronnen die we vandaag de dag gebruiken. Aardgas is vaak goedkoper dan stookolie en wordt daarom ook vaak gebruikt voor verwarming in huizen en industrie. Hoewel ze relatief goedkoop en efficiënt zijn, zijn ze ook de belangrijkste bron van broeikasgassen, verantwoordelijk voor ongeveer 73% van de wereldwijde uitstoot.
Winning en milieu-impact op natuur en dieren
De winning van fossiele brandstoffen is een ingrijpend proces dat het landschap verandert en ecosystemen verstoort. Mijnbouw, fracking en oliewinning hebben verstrekkende gevolgen voor de omgeving. De verbranding van fossiele brandstoffen draagt daarnaast in grote mate bij aan de opwarming van de aarde. Het is een complexe problematiek die vraagt om een integrale aanpak, waarbij ecologische, economische en sociale aspecten zorgvuldig worden afgewogen, inclusief het welzijn van dieren en de bescherming van hun leefomgevingen.
- Ontbossing voor kolenmijnbouw, waardoor leefgebieden van dieren verloren gaan
- Watervervuiling door fracking, wat de waterkwaliteit aantast en dieren in gevaar brengt
- Luchtvervuiling door kolencentrales, met schadelijke gevolgen voor de gezondheid van mens en dier
Ontbossing en verlies van leefgebieden
De aanleg van kolenmijnen vereist vaak het kappen van grote stukken bos. Dit leidt tot verlies van biodiversiteit, bodemerosie en de vernietiging van leefgebieden. In Indonesië bijvoorbeeld, is er naar schatting 1,5 miljoen hectare bos verloren gegaan door de uitbreiding van kolenmijnbouwactiviteiten in de afgelopen twee decennia. Deze ontbossing draagt ook bij aan klimaatverandering, omdat bomen CO2 absorberen en opslaan, en het verlies van bos direct resulteert in het verdwijnen van de thuisbasis van talloze diersoorten.
Watervervuiling en gevolgen voor dieren
Fracking, een methode om schaliegas te winnen, kan leiden tot ernstige watervervuiling. Chemicaliën die worden gebruikt bij het fracking-proces kunnen in grondwater terechtkomen, waardoor drinkwaterbronnen worden vervuild. In de Verenigde Staten zijn er gevallen bekend van waterbronnen die onbruikbaar zijn geworden door fracking-activiteiten. De lange termijn gevolgen van watervervuiling zijn moeilijk te voorspellen, maar kunnen aanzienlijk zijn, met name voor dieren die afhankelijk zijn van schoon water om te overleven. Deze vervuiling kan leiden tot vergiftiging en zelfs sterfte.
Luchtvervuiling en gezondheid van mens en dier
De verbranding van kolen in elektriciteitscentrales is een belangrijke bron van luchtvervuiling. Er komen schadelijke stoffen vrij, zoals fijnstof, zwaveldioxide en stikstofoxiden, die de volksgezondheid schaden en leiden tot ademhalingsproblemen, hart- en vaatziekten en andere gezondheidsklachten. In China bijvoorbeeld, is de luchtvervuiling in grote steden een ernstig probleem, met een gemiddelde fijnstofconcentratie die vaak meer dan tien keer hoger is dan de aanbevolen waarde van de Wereldgezondheidsorganisatie. Dieren zijn ook kwetsbaar voor de effecten van luchtvervuiling, met name die in stedelijke gebieden of in de buurt van industriële complexen.
Bodemerosie en degradatie van landbouwgrond
Mijnbouwactiviteiten, vooral dagbouwmijnen, leiden tot aanzienlijke bodemerosie. De verwijdering van de bovenste bodemlaag maakt de grond kwetsbaar voor erosie door wind en water. Dit leidt tot verlies van vruchtbare landbouwgrond en de verslechtering van de waterkwaliteit. In gebieden waar intensieve mijnbouw plaatsvindt, kan de bodemerosie leiden tot de vorming van woestijnachtige landschappen, waardoor de mogelijkheden voor landbouw en veeteelt verminderen.
Klimaatverandering en de impact op ecosystemen
De verbranding van fossiele brandstoffen is de belangrijkste oorzaak van klimaatverandering. Hierdoor komt CO2 in de atmosfeer terecht. CO2 is een broeikasgas en speelt dus een grote rol bij de opwarming van de aarde. De gevolgen van klimaatverandering zijn al zichtbaar, met stijgende temperaturen, zeespiegelstijging, extreme weersomstandigheden en de aantasting van ecosystemen. De uitstoot moet drastisch verminderd worden om de klimaatdoelen te halen, wat essentieel is voor het behoud van de biodiversiteit.
Alternatieven en transitie naar duurzame energie
De noodzaak van een transitie naar duurzamere energiebronnen is onmiskenbaar. De afbouw van fossiele brandstoffen is een uitdaging, maar ook een kans om te investeren in een groenere en gezondere toekomst. Hernieuwbare energiebronnen bieden een aantrekkelijk alternatief. Het is belangrijk om een plan te maken voor de transitie, zodat die op een eerlijke en verantwoorde manier kan gebeuren, met aandacht voor de impact op de natuur.
Hernieuwbare energiebronnen: afhankelijkheid van natuurlijke hulpbronnen en impact op de natuur
Hernieuwbare energiebronnen, zoals zon, wind, water, biomassa en geothermie, bieden een alternatief voor fossiele brandstoffen en spelen een steeds grotere rol in de energievoorziening. Zonne-energie is bijvoorbeeld de snelst groeiende hernieuwbare energiebron, met een jaarlijkse groei van meer dan 20%. Hoewel hernieuwbare energiebronnen over het algemeen milieuvriendelijker zijn dan fossiele brandstoffen, zijn ze niet zonder impact op natuurlijke hulpbronnen en kunnen ze ook invloed hebben op de leefomgeving van dieren.
Overzicht van hernieuwbare energiebronnen en hun afhankelijkheid
Hernieuwbare energiebronnen zijn gebaseerd op natuurlijke processen die continu worden aangevuld. Ze bieden een duurzaam alternatief voor fossiele brandstoffen, omdat ze geen CO2 uitstoten tijdens de energieproductie. Hernieuwbare energiebronnen hebben echter wel een impact op natuurlijke hulpbronnen, met name bij de winning van de materialen die nodig zijn voor de productie van de energie-installaties. De impact kan dus groot zijn, maar is wel anders dan bij fossiele brandstoffen.
Zonne-energie en milieuoverwegingen
Zonne-energie wordt steeds populairder, en is een snel groeiende bron van elektriciteit. Het gebruik van zonne-energie verminderd de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen. De installatie van zonnepanelen heeft echter ook impact op het milieu, vooral door het materiaalgebruik en het landgebruik. Momenteel worden wereldwijd ongeveer 3% van de energie opgewekt met zonnepanelen.
Materiaalgebruik bij zonnepanelen en duurzaamheid
De productie van zonnepanelen vereist het gebruik van verschillende materialen, waaronder silicium, metalen en zeldzame aardmetalen. De winning van deze materialen kan leiden tot milieuvervuiling en de uitputting van natuurlijke hulpbronnen. Zeldzame aardmetalen zijn essentieel voor de productie van hoogwaardige zonnepanelen, maar de winning ervan kan leiden tot ernstige bodem- en watervervuiling. Recycling van zonnepanelen kan het verminderen, maar momenteel wordt slechts ongeveer 10% van de zonnepanelen gerecycled.
- Silicium, het basismateriaal voor de meeste zonnepanelen
- Metalen, zoals aluminium en koper, gebruikt voor de constructie
- Zeldzame aardmetalen, essentieel voor de efficiëntie van zonnepanelen
Landgebruik door zonneparken en biodiversiteit
Grootschalige zonneparken nemen aanzienlijke oppervlakten land in beslag. Dit kan leiden tot verlies van landbouwgrond, de aantasting van ecosystemen en de verstoring van de biodiversiteit. In sommige gevallen worden zonneparken aangelegd op braakliggende terreinen of industrieterreinen om de impact op het milieu te minimaliseren. Het is belangrijk om te zorgen voor een goede landschappelijke inpassing en de negatieve impact te minimaliseren, en rekening te houden met de impact op de diersoorten die in het gebied voorkomen.
Recycling van zonnepanelen en de circulaire economie
Het recyclen van zonnepanelen is van groot belang om de afhankelijkheid van nieuwe materialen te verminderen en milieuvervuiling te voorkomen. Zonnepanelen bevatten waardevolle materialen die kunnen worden hergebruikt, zoals silicium, aluminium en koper. De recycling van zonnepanelen is een complexe taak, maar de technieken worden steeds verder ontwikkeld. Er komt steeds meer focus op de circulaire economie, wat essentieel is voor de duurzaamheid van zonne-energie. Het recyclen van zonnepanelen draagt bij aan een vermindering van de uitstoot.
Windenergie: materiaalgebruik en impact op dieren
Windenergie is een andere veelbelovende hernieuwbare energiebron. Windmolens zetten windenergie om in elektriciteit. De afgelopen jaren is de capaciteit van windenergie sterk toegenomen, en het is een van de meest concurrerende hernieuwbare energiebronnen. Net als zonne-energie heeft windenergie impact op het milieu.
Materiaalgebruik bij windturbines en duurzaamheid
De productie van windturbines vereist het gebruik van grote hoeveelheden staal, koper, aluminium en composietmaterialen. De winning en verwerking van deze materialen hebben een aanzienlijke milieu-impact. Staal is het belangrijkste materiaal in windturbines. Composietmaterialen worden gebruikt voor de bladen. Het gewicht van de materialen, voor een windmolenpark met een capaciteit van 100MW, is ongeveer 26.000 ton staal, 2.700 ton gietijzer en 450 ton koper. Daarom is het belangrijk om in te zetten op efficiënt materiaalgebruik en recycling.
Landgebruik en impact op vogel- en vleermuispopulaties
Windmolenparken nemen grote oppervlakten land in beslag en kunnen een impact hebben op het landschap en het dierleven. Windmolens kunnen een bedreiging vormen voor vogels en vleermuizen, die slachtoffer kunnen worden van aanvaringen met de turbinebladen. De impact op de vogelpopulaties is een belangrijk aandachtspunt bij de planning en aanleg van windmolenparken. Er wordt geschat dat windmolenparken jaarlijks verantwoordelijk zijn voor de dood van honderdduizenden vogels en vleermuizen wereldwijd.
Geluidsoverlast en leefomgeving
Windmolens kunnen geluidsoverlast veroorzaken, wat een negatieve impact kan hebben op de leefomgeving van omwonenden. Het geluid van de draaiende bladen kan als storend worden ervaren, vooral bij harde wind. Bij de plaatsing van windmolens wordt rekening gehouden met de afstand tot woningen om geluidsoverlast te beperken. Geluidsoverlast kan ook van invloed zijn op dieren.
Waterkracht: impact op rivier ecosystemen en biodiversiteit
Waterkracht is een bewezen technologie voor de opwekking van elektriciteit. Waterkrachtcentrales maken gebruik van de stroming van water om turbines aan te drijven. Waterkracht kan een belangrijke rol spelen in de energievoorziening. De bouw van dammen kan echter ook negatieve gevolgen hebben voor het milieu.
Impact op rivier ecosystemen en vispopulaties
De bouw van dammen voor waterkrachtcentrales heeft een grote impact op rivier ecosystemen. Dammen blokkeren de migratie van vissen, veranderen de waterkwaliteit en beïnvloeden de sedimentatie. Het ecosysteem kan grote veranderingen ondergaan. De aanleg van vispassages kan de negatieve gevolgen beperken. De bouw van dammen kan ook leiden tot het verlies van waardevolle wetlands.
Sedimentatie en waterkwaliteit
Dammen houden sediment tegen, wat leidt tot sedimentatie in stuwmeren. Dit kan de capaciteit van het stuwmeer verminderen en de waterkwaliteit beïnvloeden. Sedimentatie kan ook leiden tot erosie van de rivierbedding stroomafwaarts van de dam. Ongeveer 25% van de stuwmeren in de wereld hebben last van sedimentatie, waardoor de waterkwaliteit vermindert.
Verplaatsing van gemeenschappen en sociale impact
De aanleg van stuwmeren kan leiden tot de verplaatsing van gemeenschappen die in het gebied wonen. Dit kan een grote sociale impact hebben, met verlies van huizen, landbouwgrond en cultureel erfgoed. Het is belangrijk om de belangen van de betrokken gemeenschappen te beschermen en te zorgen voor een eerlijke compensatie.
Biomassa: duurzaamheid en luchtvervuiling
Biomassa is een hernieuwbare energiebron die afkomstig is van organisch materiaal, zoals hout, landbouwafval en energie gewassen. Biomassa kan worden gebruikt voor de opwekking van elektriciteit, warmte en brandstoffen. Er is veel discussie over de duurzaamheid van biomassa.
Duurzaamheid van biomassa bronnen en bosbeheer
De duurzaamheid van biomassa bronnen hangt af van de manier waarop de biomassa wordt geproduceerd en gebruikt. Duurzaam bosbeheer is essentieel om te voorkomen dat de bossen worden uitgeput. Het gebruik van landbouwafval kan een duurzame optie zijn, mits het op een verantwoorde manier gebeurt. Het is belangrijk om te voorkomen dat de biomassa productie concurreert met de voedselproductie.
Luchtvervuiling door biomassa verbranding
De verbranding van biomassa kan leiden tot luchtvervuiling. Fijnstof en andere schadelijke stoffen kunnen vrijkomen bij de verbranding, wat een negatieve impact kan hebben op de volksgezondheid. Moderne verbrandingstechnieken kunnen de uitstoot beperken. Biomassa draagt nog voor 65% bij aan de totale opwekking van hernieuwbare energie.
Geothermie en milieu-impact
Geothermie maakt gebruik van de warmte uit de aarde om elektriciteit en warmte op te wekken. Het is een duurzame en betrouwbare energiebron, vooral in gebieden met vulkanische activiteit. Geothermie is een bron van energie die minder bekend is bij het grote publiek.
Duurzaamheid van geothermische bronnen en bodemdaling
De duurzaamheid van geothermische bronnen hangt af van de manier waarop ze worden geëxploiteerd. Overexploitatie kan leiden tot de uitputting van de bron. In sommige gevallen kan geothermie leiden tot bodemdaling en aardbevingen. Het is belangrijk om de geothermische bronnen op een verantwoorde manier te beheren. Ongeveer 10% van de energie in IJsland wordt gewonnen via geothermie.
Conclusie hernieuwbare energie en natuurlijke hulpbronnen
Hernieuwbare energiebronnen spelen een cruciale rol in de transitie naar een duurzame energievoorziening. Ze hebben het potentieel om een groot deel van onze energiebehoeften te dekken. Hoewel ze over het algemeen milieuvriendelijker zijn dan fossiele brandstoffen, is het belangrijk om te beseffen dat ook hernieuwbare energiebronnen een impact hebben op natuurlijke hulpbronnen en de leefomgeving van dieren.
Essentiële elementen van duurzaam natuurlijke hulpbronnenbeheer en energie
Duurzaam natuurlijke hulpbronnenbeheer is essentieel voor het garanderen van een betrouwbare en ecologisch verantwoorde energievoorziening. Het gaat om het vinden van een balans tussen economische, sociale en ecologische belangen. Duurzaam beheer vereist een integrale aanpak, waarbij rekening wordt gehouden met de verschillende aspecten van de energievoorziening.
Integrated resource management (IRM) voor een duurzame toekomst
Integrated Resource Management (IRM) is een aanpak waarbij diverse factoren, zoals water, land, biodiversiteit en menselijke behoeften, in samenhang worden beschouwd. IRM streeft naar een geïntegreerde planning en beheer van natuurlijke hulpbronnen, waarbij rekening wordt gehouden met de verschillende belangen en behoeften. Dit helpt het inefficiënt gebruik van middelen te voorkomen.
Circulariteit in de energievoorziening en vermindering van afval
Circulariteit is een belangrijk principe in de transitie naar een duurzame energievoorziening. Het gaat om het sluiten van de kringloop van materialen en energie, door recycling, hergebruik en het verminderen van afval. Een circulaire economie in de energievoorziening kan de afhankelijkheid van nieuwe materialen verminderen en de milieu-impact minimaliseren.
Ecological footprint als indicator voor duurzaamheid
Het concept “Ecological Footprint” kan worden gebruikt om de impact van energieconsumptie op natuurlijke hulpbronnen te meten. De ecologische voetafdruk geeft aan hoeveel land en water er nodig is om de consumptie van een persoon, een bedrijf of een land te ondersteunen. Het is een indicator voor duurzaamheid, en helpt om de impact op het milieu te verminderen.
Technologische innovatie voor efficiëntie en duurzaamheid
Technologische innovatie speelt een cruciale rol in het verbeteren van de efficiëntie van energieproductie, -distributie en -gebruik. Nieuwe technologieën kunnen helpen om de milieu-impact te verminderen en de duurzaamheid te vergroten. De rol van technologische innovatie is erg belangrijk, en is essentieel om de klimaatdoelen te halen.
Slimme grids voor optimale energiedistributie
Slimme grids zijn een belangrijk onderdeel van de moderne energievoorziening. Ze optimaliseren de energiedistributie en verminderen energieverlies. Slimme grids maken het mogelijk om vraag en aanbod van energie beter op elkaar af te stemmen, wat leidt tot een efficiënter gebruik van energie. Het gebruik van slimme grids kan het energieverlies met 10-15% verminderen.
Energieopslag voor betrouwbare energievoorziening
De ontwikkeling van energieopslagtechnologieën, zoals batterijen en waterstof, is essentieel om de fluctuerende output van hernieuwbare energiebronnen te compenseren. Energieopslag maakt het mogelijk om energie op te slaan wanneer er een overschot is, en te gebruiken wanneer er een tekort is. Dit verhoogt de betrouwbaarheid van de energievoorziening.
Carbon capture and storage (CCS) voor CO2 reductie
Carbon Capture and Storage (CCS) is een technologie om CO2-uitstoot van fossiele brandstofcentrales te reduceren. De CO2 wordt afgevangen en opgeslagen in de bodem. CCS kan een bijdrage leveren aan de vermindering van de uitstoot van broeikasgassen, maar de technologie is nog niet volledig ontwikkeld en de kosten zijn hoog. De kosten voor de afvang van CO2 bedragen ongeveer 60-80 euro per ton.
Beleidsmaatregelen en regelgeving voor duurzame energie
Overheidsbeleid en regelgeving spelen een belangrijke rol in het stimuleren van duurzaam natuurlijke hulpbronnenbeheer. Subsidies voor hernieuwbare energie, CO2-belasting en milieubeschermingswetgeving zijn belangrijke instrumenten om de transitie naar een duurzame energievoorziening te bevorderen.
- Subsidies voor Hernieuwbare Energie, om de ontwikkeling te stimuleren
- CO2-belasting, om de uitstoot van broeikasgassen te ontmoedigen
- Milieubeschermingswetgeving, om de impact op het milieu te minimaliseren
Subsidies voor hernieuwbare energie en marktstimulering
Subsidies voor hernieuwbare energie kunnen de ontwikkeling van hernieuwbare energiebronnen stimuleren. Subsidies maken het aantrekkelijker om te investeren in hernieuwbare energie, waardoor de concurrentiepositie van hernieuwbare energie verbetert ten opzichte van fossiele brandstoffen. Het effect van subsidies is groot. In Europa worden jaarlijks ongeveer 40 miljard euro aan subsidies verstrekt voor hernieuwbare energie.
Co2-belasting en vermindering van uitstoot
CO2-belasting is een instrument om de uitstoot van broeikasgassen te ontmoedigen. Door een belasting te heffen op de uitstoot van CO2, worden bedrijven en consumenten gestimuleerd om minder CO2 uit te stoten en te investeren in duurzame alternatieven. Het is een effectief instrument, aldus sommige economen. Een CO2-belasting van 50 euro per ton kan de uitstoot van broeikasgassen met 10-20% verminderen.
Milieubeschermingswetgeving en natuurbehoud
Milieubeschermingswetgeving reguleert de winning en het gebruik van natuurlijke hulpbronnen. De wetgeving heeft als doel om de milieu-impact te minimaliseren en de bescherming van ecosystemen te waarborgen. De wetgeving stelt eisen aan de vergunningverlening en de naleving van milieunormen. Het zorgt er onder andere voor dat bedrijven zich aan de regels houden. De kosten die gemaakt moeten worden voor milieu bescherming zijn ongeveer 2% van het BNP.
Community betrokkenheid en draagvlak voor energieprojecten
Het betrekken van lokale gemeenschappen bij de besluitvorming over energieprojecten en natuurlijke hulpbronnenbeheer is cruciaal. Lokale gemeenschappen hebben vaak waardevolle kennis en ervaring die kan bijdragen aan een betere planning en uitvoering van energieprojecten. Het vergroot het draagvlak voor beslissingen, en zorgt ervoor dat de belangen van de lokale bevolking worden meegenomen.
Casestudies: succesverhalen en waarschuwende voorbeelden
Om de impact van natuurlijke hulpbronnenbeheer op de energievoorziening te illustreren, bekijken we een aantal casestudies. We kijken naar een succesverhaal, een waarschuwend voorbeeld en een innovatief project. We onderzoeken hoe het anders kan, aan de hand van concrete voorbeelden.
Ijsland: succesvol duurzaam energiebeheer
IJsland is een voorbeeld van een land dat succesvol duurzaam natuurlijke hulpbronnenbeheer toepast om de energievoorziening te verbeteren. IJsland maakt gebruik van geothermie en hydro-energie om bijna 100% van de elektriciteit te produceren. De IJslandse ervaring laat zien dat het mogelijk is om een duurzame energievoorziening te realiseren, zonder afhankelijk te zijn van fossiele brandstoffen. Het is een echt voorbeeld voor andere landen. IJsland heeft het doel om volledig CO2-neutraal te zijn in 2040.
Aralmeer: waarschuwend voorbeeld van verdroging
De uitputting van het Aralmeer voor irrigatie is een waarschuwend voorbeeld van de gevolgen van slecht beheer van natuurlijke hulpbronnen. In veel gebieden wordt er meer water onttrokken dan er wordt aangevuld, wat leidt tot dalende waterstanden, verdroging van ecosystemen en de aantasting van de landbouwproductiviteit. De gevolgen zijn ingrijpend en vragen om een duurzamer waterbeheer. Het Aralmeer is in de afgelopen 50 jaar met 90% gekrompen.
Floating solar parks: innovatieve duurzame energie
Een floating solar park is een innovatief project dat duurzaam natuurlijke hulpbronnenbeheer en energievoorziening combineert. Floating solar parks worden gebouwd op wateroppervlakten, zoals meren en reservoirs, waardoor er geen extra land wordt gebruikt. Floating solar parks kunnen ook de verdamping van water verminderen en de waterkwaliteit verbeteren. Ze zijn een duurzaam alternatief. Het grootste drijvende zonnepark ter wereld ligt in China.